آن را قطع کن ... قبل از اینکه تو را قطع کند

وقت سرمایه بنده است که در آن با خدا تجارت می کند و با آن خواهان سعادت دنیا و آخرت است و به همان مقدار از این وقت که در غیر طاعت ضایع می شود به همان اندازه از سعادت بنده در آخرت کاسته می شود. این حقیقتی است که وقت از طلا و نقره نیز ارزشمندتر است زیرا با مال نمی توان آن را خرید و با آمال و آرزو نمی توان آن را بر گرداند.

از حسن (رضی الله عنه) روایت است که فرمود: روزی نیست که فجرش شکافته می شود مگر اینکه ندا زده می شود: ای ابن آدم من روز جدیدی هستم و بر کارت گواهم پس مرا غنیمت شمر، زیرا من تا روز قیامت بر نمی گردم.

بخدا قسم برای هیچ مسلمانی شایسته نیست که ساعتی از وقتش را تلف کند و لحظه ای از عمرش را به بیهودگی بگذراند در حالی که هر چیزی در دینش او را به حسن استفاده از وقت و نفع بردن از آن فرا می خواند.

(وقت در قرآن)

* قرآن به وقت اهتمام و توجه خاصی نشان داده است:

   آن هنگام که در کتابش به آن قسم یاد می کند: خداوند سوگند یاد کرد به فجر و شبهای ده گانه و قسم به صبح آن هنگام که تنفس می دمد و قسم به چاشت و شب هنگامی که تاریک می شود و قسم به زمانه و قسم به شب و خداوند جز به چیزهای بزرگ قسم یاد نمی کند، پس این تذکری است که ما را از عظمت و اهمیت وقت آگاه سازد.

* قرآن به وقت اهمیت داده آن هنگامی که عبادات مسلمین را به آن مرتبط ساخته همچون عبادت سالیانه حج یا عبادت ماهیانه روزه و یا عبات هفتگی جمعه و همچنین عبادت روزانه ی نماز (انّ الصّلاة کانت علی المؤمنین کتاباً موقوتاً) همانا نماز برای مؤمنان واجبی است که دارای وقت می باشد.

   و نیز احکام مختلف دیگری همچون عده و شیرخوارگی و کفاره ها و ... خداوند در احکام و عباداتش وقت را قرار داد تا بدین وسیله شخص مسلمان را به قیمت و ارزش وقت متوجه کند.

* قرآن به وقت اهتمام ورزیده آن روزی که ما را به حسن استفاده و بهرمند شدن از آن فرا می خواند (فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون* و له الحمد فی السموات و الأرض و عشیاً و حین تظهرون ) سبحان مصدر است به معنای فعل امر یعنی: تسبیح بگویید خدا را در شامگاهان و صبحگاهان (یایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و أصیلا)«احزاب 42/41 » ای مؤمنان خدا را بسیار یاد کنید و بامدادان و شامگاهان به تسبیح و تقدیس او بپردازید یعنی از اول روز و آخرش (و سبح بحمد ربک قبل طلوع الشمس و قبل غروبها و من ءاناء اللیل فسبح و اطراف النهار لعلک ترضی)«طه 130» و قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن و در اثنای شب و در بخشهایی از روز به پرستش و ستایش پروردگارت مشغول شو تا راضی و خشنود شوی.

   از مهمترین اشارات قرآن بر اهمیت وقت آنجاست که حال کسانی را بیان می کند که در ضایع کردن عمرشان افراط می ورزند و در نهایت (حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحا فیما ترکت کلا انها کلمة هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون)«مؤمنون 100/99» زمانی که مرگ یکی از آنان فرا می رسد می گوید: پروردگارا! مرا باز گردان تا کار شایسته انجام دهم و فرصتهایی که از دست داده ام را جبران کنم. هرگز! این سخنی است که او بر زبان می راند، در پیش روی ایشان برزخ است تا روزی که برانگیخته می شود (و لو تری اذ وقفوا علی النار قالوا یا لیتنا نرد و لا نکذب بآیات ربنا...)«انعام 27» اگر تو آنان را مشاهده کنی بدانگاه که ایشان را بر آتش دوزخ نگاه می دارند، آنان می گویند ای کاش به دنیا بر می گشتیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمی کردیم و از زمره ی مؤمنان می شدیم (و الذین کفروا لهم نار جهنم لا یقضی علیهم فیموتوا و لا یخفف عنهم من عذابها کذالک نجزی کل کفور و هم یصطرخون فیها ربنا اخرجنا نعمل صالحا غیر الذی کنا نعمل او لم نعمرکم ما یتذکر فیه من تذکر و جاءکم النذیر فذوقوا فما للظالمین من نصیر)«فاطر 37/36» کسانیکه کفر پیشه اند، آتش دوزخ برای آنان است. هرگز فرمان مرگ ایشان صادر نمی شود تا بمیرند و هرگز عذاب دوزخ برای ایشان تخفیف داده نمی شود. ما هر کافر لجوج را اینچنین کیفر و سزا می دهیم. آنان در دوزخ فریاد بر می آورند: پروردگارا! بیرونمان بیاور تا کار شایسته انجام دهیم که جدای از کارهایی باشد که قبلا می کردیم. آیا بدان اندازه به شما عمر ندادیم که در آن هر کس بخواهد بیدار و هوشیار شود، کافی و بسنده باشد؟ و آیا بیم دهنده ای پیش شما نیامد؟ پس بچشید که اصلا برای ستمگران یار و یاوری نیست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: